چرا ونتیلاتورها و مولدهای اکسیژن باید با پارامترهای اکسیژن خون مطابقت داشته باشند؟

چرا ونتیلاتورها و مولدهای اکسیژن باید با پارامترهای اکسیژن خون مطابقت داشته باشند؟

ونتیلاتور وسیله ای است که می تواند جایگزین یا بهبود تنفس انسان، افزایش تهویه ریوی، بهبود عملکرد تنفسی و کاهش مصرف کار تنفسی شود.به طور کلی برای بیماران مبتلا به نارسایی ریوی یا انسداد راه هوایی که نمی توانند به طور طبیعی نفس بکشند استفاده می شود.عملکرد دم و بازدم بدن انسان به بیمار کمک می کند تا فرآیند تنفس دم و دم را کامل کند.

دستگاه اکسیژن ساز یک دستگاه ایمن و راحت برای استخراج اکسیژن خالص با غلظت بالا است.این یک اکسیژن ساز فیزیکی خالص است، هوا را فشرده و تصفیه می کند تا اکسیژن تولید کند و سپس آن را تصفیه کرده و به بیمار تحویل می دهد.برای بیماری های دستگاه تنفسی، بیماری های قلبی و مغزی مناسب است.برای بیماران مبتلا به بیماری عروقی و هیپوکسی ارتفاع، عمدتا برای حل علائم هیپوکسی.

به خوبی شناخته شده است که اکثر بیماران فوت شده مبتلا به پنومونی Covid-19 دارای نارسایی چند عضوی ناشی از سپسیس هستند و تظاهر نارسایی چند عضوی در ریه ها سندرم زجر تنفسی حاد ARDS است که میزان بروز آن نزدیک به 100٪ است. .بنابراین، می توان گفت که درمان ARDS کانون درمان حمایتی برای بیماران مبتلا به پنومونی Covid-19 است.اگر ARDS به خوبی درمان نشود، ممکن است بیمار به زودی بمیرد.در طول درمان ARDS، اگر اشباع اکسیژن بیمار با کانولای بینی همچنان کم باشد، پزشک از دستگاه تنفس مصنوعی برای کمک به تنفس بیمار استفاده می کند که به آن تهویه مکانیکی می گویند.تهویه مکانیکی بیشتر به تهویه کمکی تهاجمی و تهویه کمکی غیرتهاجمی تقسیم می‌شود.تفاوت این دو در لوله گذاری است.

در واقع، قبل از شیوع پنومونی Covid-19، "اکسیژن درمانی" یک درمان کمکی مهم برای بیماران مبتلا به بیماری های تنفسی و قلبی عروقی بود.اکسیژن درمانی به درمان استنشاق اکسیژن برای افزایش سطح اکسیژن خون اشاره دارد و برای تمام بیماران هیپوکسیک مناسب است.در این میان بیماری‌های دستگاه تنفسی و قلبی عروقی از بیماری‌های اصلی هستند، به‌ویژه در درمان بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)، اکسیژن‌درمانی به‌عنوان یک درمان کمکی مهم در خانواده و جاهای دیگر مورد استفاده قرار گرفته است.

چه درمان ARDS باشد و چه درمان COPD، هر دو دستگاه ونتیلاتور و متمرکز کننده اکسیژن مورد نیاز هستند.برای تعیین اینکه آیا استفاده از ونتیلاتور خارجی برای کمک به تنفس بیمار ضروری است یا خیر، لازم است اشباع اکسیژن خون بیمار در طول کل فرآیند درمان برای تعیین تأثیر "اکسیژن درمانی" بررسی شود.

اگرچه استنشاق اکسیژن برای بدن مفید است، اما نمی توان مضرات سمیت اکسیژن را نادیده گرفت.سمیت اکسیژن به بیماری اطلاق می‌شود که با تغییرات پاتولوژیک در عملکرد و ساختار سیستم‌ها یا اندام‌های خاص پس از استنشاق اکسیژن بیش از یک فشار معین برای مدت زمان معین توسط بدن ظاهر می‌شود.بنابراین، زمان استنشاق اکسیژن و غلظت اکسیژن بیمار را می توان با نظارت بر اشباع اکسیژن خون در زمان واقعی تنظیم کرد.